Calais
Hoverspeed
Dover
16 september 2004- Mijn vertrek. Ik was vrij zenuwachtig, maar positief zenuwachtig! Mijn moeder en ik zijn met de auto om half 6 's morgens vertrokken. We waren vrij vlug in Calais. We kregen onze ticketten van een echt onvriendelijke man, zijn foto staat hieronder! Ik kon mijn lach niet inhouden, zo slecht gezind was hij! In België en de rest van Europa staan onze voorlichten schuin afgesteld, wel in Engeland staan ze recht afgesteld. De oplossing is een sticker kleven op de voorlichten!
De overtocht zelf ging heel goed met de Hoverspeed. In minder dan een uur ben je al in Dover. Eens op het buitendek moesten we zorgen dat we niet weggeblazen werden. Maar het is op een dwaze manier leuk om ook andere mensen te zien vechten met de wind!
The white cliffs of Dover. Weer dat tikkeltje spanning dat ik niet naar België terugging! Maar lang had ik niet om daarover na te denken, want concentratie was vereist om links te rijden! Het eerste uur dat we reden, waren allemaal kleine dorpjes en natuurlijk was het spitsuur! Op de wegen staat "Slow" gescheven. Er zijn borden die aangeven dat je traag moet rijden. Maar niets hé! Terwijl wij onze linkse vuurdoop hielden, zoefden de Engelsen ons maar voorbij! Hoe smaller de straten, hoe groter ze het de uitdaging vonden om eens goed "gas planché" te geven.
De tocht van Dover naar Southampton is echt niet te onderschatten. Meer dan 4 uur non stop doorrijden met volle concentratie. Naarmate we meer vertrouwen in het rijden kregen, zijn we ook harder gaan rijden. Het is anders onmogelijk om veilig te rijden. Je moet wel de rijstijl volgen!
Hoe moe we ook waren, we zijn toch nog vlug langs Stonehenge gegaan. Als rasechte cultuurfreaken konden we het echt niet laten! Mijn moeder en ik hebben twee nachten in een "Inn" geslapen. Vanaf Zaterdag 18 september begon mijn echte avontuur: verhuizen naar mijn Hall of Residence.